آیین زرتشت، دین گذشته‌ی مردم ایران زمین بوده است و هم اکنون نیز جزو ادیان زنده‌ی جهان محسوب می‌شود. در این آیین نیز همچون ادیان دیگر نویدهایی درباره‌ی منجی آخرالزمان داده شده است. 
در کتاب «زند» از کتب مقدسه زرتشتیان آمده:
آنگاه فیروزی بزرگ از طرف ایزدان می‌شود و اهریمنان را منقرض می‌سازد و تمام اقتدار اهریمنان در زمین است و در آسمان راه ندارند و بعد از پیروزی ایزدان و برانداختن تبار اهریمنان، عالم کیهان به سعادت اصلی خود رسیده، بنی آدم بر تخت نیک بختی خواهد نشست. (1)
جاماسب شاگرد زرتشت، در کتاب معروف خود «جاماسب نامه» می‌گوید:
پیغمبر عرب، آخر پیغمبران باشد ... از فرزندان دختر آن پیغمبر که خورشید جهان و شاه زنان نام دارد، کسی پادشاه شود در دنیا به حکم ایزدان، که جانشین آخر آن پیغمبر باشد در میان دنیا، که مکه باشد و دولت او تا به قیامت متصل باشد و بعد از پادشاهی او، دنیا تمام شود... همه‌ی جهان را یک دین کند و... پیغمبران خدا و حکیمان و پری زادگان و دیوان و مرغان و همه‌ی اصناف جانوران و ابرها و بادها و مردان سفیدرو در خدمت او باشند. (2)
در بخش دیگری از «جاماسب نامه» آمده:
مردی بیرون آید از زمین تازیان، از فرزندان هاشم، مردی بزرگ سر و بزرگ تن و بزرگ ساق و بر دین جد خویش بود، با سپاه بسیار روی به ایران نهد و آبادان کند و زمین را پر از داد کند و از داد وی باشد که گرگ با میش آب خورد. (3)
در کتاب «زند و هومن یسن» آمده:
... نشانه‌ی شگفت انگیزی در آسمان پدید آید که به ظهور منجی جهان دلالت می‌کند و فرشتگانی از شرق و غرب به فرمان او فرستاده می‌شوند به همه‌ی دنیا پیام می‌فرستند...
باز در بخش دیگری از «جاماسب نامه» آمده:
سوشیانس دین را به جهان رواج دهد، فقر و تنگدستی را ریشه کن سازد، ایزدان را از دست اهریمن نجات داده، مردم را هم فکر و هم گفتار و هم کردار گرداند. 
اعتقاد به ظهور «سوشیانس» - نجات دهنده‌ی بزرگ-در میان ملت ایران باستان به اندازه ای رایج بوده است که حتی در زمان شکست‌های جنگی و فراز و نشیب‌های زندگی با یادآوری ظهور چنین نجات دهنده‌ی مقتدری، خود را از یأس و ناامیدی نجات می‌دادند. (4)
در جنگ قادسیه پس از درگذشت «رستم فرخزاد»، سردار نامی ایران، هنگامی که شکست نیروهای ایرانی حتمی شد و یزدگرد با کسان خود آماده‌ی فرار می‌شد و به هنگام خروج از کاخ پرشکوه خود در مداین، ایوان مجلل خود را مورد خطاب قرار داده، گفت: «هان ای ایوان! درود من بر تو باد، من هم اکنون از تو روی برمی تابم تا آنگاه که با یکی از فرزندان خود که هنوز زمان ظهور آن فرا نرسیده است به سوی تو برگردم».
سلیمان دیلمی می‌گوید: هنگامی که به خدمت حضرت امام جعفر صادق (ع) رسیدن، مقصود یزدگرد را از جمله «یکی از فرزندان خود» پرسیدم، حضرت فرمودند:
«او مهدی موعود و قائم آل محمد (ص) است که به فرمان خداوند در آخرالزمان ظهور می‌کند و ششمین فرزند من و فرزند دختری یزدگرد (5) و یزدگرد نیز پدر او است».(6)

هندوها و بشارت به منجی موعود

در کتاب‌های مذهبی و مقدسی که در میان هندیان به عنوان کتاب‌های آسمانی شناخته شده و آورندگان این کتاب‌ها به عنوان پیامبر شناخته می‌شوند، اشارات بسیاری به ظهور پادشاه عادلی در آخرالزمان شده است. 
در کتاب «اوپانیشاد» که یکی از کتاب معتبر و از منابع هندوها به شمار می‌رود، پیرامون بشارت ظهور منجی موعود چنین آمده است:
این مظهر «ویشنو» - مظهر دهم- در انقضای کلی یا عصر آهن سوار بر اسب سفیدی در حالی که شمشیر برهنه‌ی درخشانی به صورت ستاره ای دنباله دار در دست دارد، ظاهر می‌شود و شریران را تماماً هلاک می‌سازد. خلقت را از نو تجدید و پاکی را رجعت خواهد داد... این مظهر دهم در انقضای عالم ظهور خواهد کرد. 
در کتاب «باسک» از کتاب‌های مقدسه‌ی هندیان آمده: دور دنیا تمام می‌شود به پادشاه عادلی در آخرالزمان، که پیشوای ملائکه و پریان و آدمیان باشد و حق و راستی با او باشد و آنچه در دریا و زمین و کوه‌ها پنهان باشد، همه را به دست آورد و از آسمان‌ها و زمین و آنچه باشد خبر می‌دهد و از او بزرگ‌تر کسی به دنیا نیاید. در کتاب «پاتیکل» از کتب مذهبی هندوها آمده است: چون مدت روز تمام شود، دنیای کهنه نو شود و زنده گردد و صاحب ملک تازه پیدا شود. از فرزندان دو پیشوای بزرگ جهان که یکی «ناموس آخرالزمان» و دیگری «صدیق اکبر» یعنی وصی بزرگ‌تر وی که «پشن» نام دارد و نام آن صاحب ملک تازه «راهنما» است، به حق پادشاه شود و خلیفه «رام» باشد و حکم براند و او را معجزه بسیار باشد...
در کتاب «وشن جوک» نیز بشارت به ظهور منجی داده شده است: آخر دنیا به کسی برمی گردد که خدا را دوست می‌دارد و از بندگان خاص او باشد و نام او «خجسته» و «فرخنده» باشد.
در کتاب «دید» از کتب مقدسه‌ی هندیان آمده: پس از خرابی دنیا، پادشاهی در آخرالزمان پیدا شود که پیشوای خلایق باشد و نام او «منصور» باشد و تمام عالم را بگیرد و به دین خود درآورد و همه کس را از مؤمن و کافر بشناسد و هر چه از خدا خواهد برآید. 
در کتاب «ریگ ودا» نیز آمده: «ویشنو» در میان مردم ظاهر می‌گردد... او از همه کس قوی‌تر است... در یک دستش شمشیری به مانند ستاره‌ی دنباله دار و در دست دیگرش انگشتری درخشنده دارد، هنگام ظهور وی، خورشید و ماه تاریک می‌شوند و زمین خواهد لرزید.
در کتاب «دادتگ» نیز چنین آمده: بعد از آن که در آخرالزمان مسلمانی به هم رسد و اسلام در میان مسلمانان از ظلم ظالمان و فسق عالمان و تعدی حاکمان و ریای زاهدان و بی دیانتی امینان و حسد حاسدان مهجور شود و دنیا مملو از ظلم و ستم شود... دست حق به درآید و جانشین آخر «ممتاطا» (7) ظهور کند و مشرق و مغرب عالم را بگیرد و همه جا را بگیرد... و خلایق را هدایت کند. 
در کتاب «شاکمونی» از کتب مقدسه‌ی هندیان آمده است:
پادشاهی و دولت دنیا به فرزند سید خلایق دو جهان «کشن» (8) بزرگوار تمام شود، او کسی باشد که بر کوه های مشرق و مغرب دنیا حکم براند و فرمان کند و بر ابرها سوار شود و فرشتگان کارکنان او باشند و جن و انس در خدمت او شوند و ... دین خدا یک دین شود و زنده گردد و نام او «ایستاده» و «خداشناس» باشد. 

پی نوشت ها :

1. 2. بشارت عهدین، ص 238.
2. لمعات النور، ج 1، ص 23-25.
3. بشارت عهدین، ص 258.
4. ظهور حضرت مهدی (عج) از دیدگاه اسلام...، هاشمی شهیدی، ص 355.
5. منتخب الاثر، ص 40.
6. علامه محمدباقر مجلسی در بحارالانوار جلد 46 صفحه 12 آورده است: مادر بزرگوار امام سجاد (ع) - حضرت شهربانو- دختر یزدگرد، آخرین پادشاه ساسانیان است.
7. «ممتاطا»: در زبان هندی به معنی «محمد» است.
8. «کشن»: نام پیامبر (ص) در لغت هندی است.

منبع: سرائی، علی؛ (1387) بشارت به منجی موعود: نگرشی تحقیقی پیرامون عقاید ملل، اقوام و ادیان جهان درباره‌ی منجی آخرالزمان (عج)، تهران، موعود عصر، چاپ سوم.